Zasada prawa rzymskiego, że zawartych umów należy dotrzymywać stanowi podstawę porządku prawnego. Ponieważ współczesne systemy polityczno-ekonomiczne znacznie różnią się od tych z przeszłości, zasadę tę zmodyfikowano.
Polski ustawodawca wprowadził do kodeksu cywilnego przepisy pozwalające na zmianę podpisanych już umów w przypadku szczególnych okoliczności. Chodzi o artykuły 3571 § 1, 3581 § 3 oraz 632 § 2 k.c. Czy przepisy te są stosowane w praktyce? Czy przedsiębiorcy godzą się na brak pewności co do trwałości zawartych z kontrahentami umów?

KIEDY MOŻNA ŻĄDAĆ ZMIANY UMOWY
W każdym z przypadków kompetencja do zmiany lub ewentualnie rozwiązania umowy spoczywa wyłącznie na sądzie orzekającym na żądanie jednej ze stron umowy. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że nie może być to strona pozostająca w zwłoce ze spełnieniem swojego świadczenia umownego.

Art. 3571 § 1 kodeksu pozwala na zmianę treści umowy lub jej rozwiązanie wyłącznie wówczas, gdy z powodu nadzwyczajnej zmiany stosunków spełnienie świadczenia byłoby połączone z nadmiernymi trudnościami albo groziłoby jednej ze stron rażącą stratą, czego strony nie przewidywały przy zawarciu umowy.

Za: www.rp.pl, Maciej krotoski, Łukasz Kułaga, 9 marca 2018 r. więcej tutaj